138 kelimenin yetmediği anlar.

Gerekirse 10 kere daha o yollarda yürünecek ama boyun eğilmeyecek.

Smurf and legend... wait for it...

Tüm erkekleri bu kalıba davet ediyorum.

Film için

Attention please

Bunalım/Depresyon içerikli yazılar artık dikkatimi çekmiyorsa, dikkatinizi çekerim, dikkatimi biri çekmiş demektir.

Mutsuzluk

Mutsuzluk insanı olgunlaştırır da, bunca sancılı olması mı gerek?
İnsanlık yüzyıllarca, bundan yol alamadı demek.

Ego

git burdan.

Hayat Memati

Daha çok yazıp, daha az hayat memat işleri hakkında endişelenmem gerektiğini fark ettim.

Ama hayat memat işlerine daha az endişelenirsem, daha çok yazacak konu nerden bulurum, onu da bilmediğimi fark ettim.

Hayat memat işlerindeki endişelerimi yazayım da, üzülmeye az vakit kalsın dedim, o da olmadı, yazdıkça kederlendim.

Ben en iyisi melankoli bir insan olduğumu kabul edeyim, bu hayat memat da, endişeler de siktirsin gitsin.

And the winner is...

Rol kesmek kızların çokça, erkeklerin ise belirli zamanlarda uyguladıkları bir yöntem.
En çok da birinden kurtulmak istendiğinde.
Ama ne gerek var?
Birine "seni istemiyorum (onu istiyorum)" demekle, manavda domates seçmenin bir farkı yok aslında.
O zaman nedir bu romansın anlamı?
Bir anlamı yok tabi ki.
Ama hayatta böyle şeyler yapıyoruz ki, arkadaşlarımıza anlatacağımız hikayelerimiz olsun.


- Of zor kurtuldum, nasıl uğraştım inanmazsın...

Neden olmasın?

"Neden olmasın?" Bu 2 kelimeden uzak durmak gerek.
Bu 2 kelime tehlikeli, çok civarında gezmemek gerek.
Ucu açık, sonu belirsiz, kırabilecek, belki de her şeyi mahfedebilecek, belki de mutluluk verecek...
Bu kadar ihtimal arasında gezmemek gerek.
"Neden olsun?" iyidir, oturup, hayatı akışına bırakmak gerek...

Gösterip vermeyen erkek

Bu kategoriye genelde duygusal zekası 0 olan erkekler girer.
Anlatırsın, bak böyle böyle diye, tane tane; ne var ki bildiği tek şey susmaktır.
İstersen parçala kendini, öyle melun melun bakar, gören karşısında ispanyolca konuşuyorsun sanar.
Duygularına cevap vermediği gibi, bir de utanmadan, hiç bir şey yokmuş, öyle bir konuşma olmamış, there is no spoon gibi davranır.
Ama kaşık, kabak gibi ortadadır, kız pilava batırmış yüzüne bakmaktadır.
O da kızı aç zanneder anca.
O kızın o kaşığı o pilava hayırlı bir vesileyle batırdığını asla anlamaz, anlatamazsın.
Hayır bağırsan da anlamamazlıktan gelir.
Canı isteyince o pilavı kaşıklamayı da bilir gerçi paşa torunu.
Ama sonra anca ziyade olur.
Bu kadar metafor da beni bozar, daha net bir ifadeyle;
ulan be adam, kulağına bağıra bağıra okunan ezandan daha da bağırdım hislerimi, hiçbir şey olmamış gibi hala sohbet, muhabbet, pilav kaşıklama felan, ne oluyor?

Hislerin açıklanması -> yüzünde sana karşı gülücük -> ee, noldu şimdi diyince sus pus.

Bunun adı gösterip vermemektir arkadaşım.
Ben bunu bilir, bunu söylerim.

ulan türk erkekleri!

Soul Kitchen'dan çıktım şimdi. Millet shangaylara gidiyor, bizimkiler gaylığa.
Burdan türk erkeklerine sesleniyorum, ne sanıyorsunuz lan kendinizi?
Bir şımarıklık, bir bulunmaz hint kumaşı tavırları...
Hayır bir de şekliniz şemaliniz buna değse neyse dicem ama.
Nedir bu aşırı naz durumları, bu küçük dağları ben yarattım, babam da lord zaten tripleri? Yeter be.
Çok keko bir tabir evet, ama yerinde, erkek olun biraz.
Sevgilinizin arkasından şangaylara gidin, ne bileyim, sınırlar kalksın aradan, sevgiyi belli edin, biraz uğraşın be.
Bir kızın kendini minicik, azıcık, ufacık değerli hissetmesi bile sevgilisi için tüm yaşamını yıkıp tekrar onun için inşa edebilecek güçte etki yaratıyor, farkında değil misiniz?
Ama kızlar uğraşsın etsin, türlü entrikalar, varlığını hissettirme yolları, yok efendime söyleyeyim düşünceli tavırlar filan...
Yok haketmiyorsunuz ki siz.
Teker teker hepinize söylüyorum bakın.
HA KET Mİ YOR SU NUZ.
Ha ama bu lord'ları ısrarla çeken bizler, bal gibi hakediyoruz.

Not:Bu yazı azıcık alkol içermektedir. İstisnalar tabi ki vardır, ama onlar da derdimi anlamıştır, özür beklemez, hak verirler.

"TARAF"

http://nisanyan1.blogspot.com/2009/10/sansur.html

Bu yazıdan sonra kıyamet koptu...

Censeo (değer biçmek, takdir etmek) fiilinden censor (/kensor/) eski Roma’da hem nüfus idaresi hem ahlak zabıtası görevi yapan bir yüksek görevlinin adı. Yaptığı işin adı censura (/kensura/).

Latincenin Kuzey Frengistan vilayetindekonuşulan taşra lehçesinde bu kelimenin telaffuzu ikibin yılda tanınmayacak derecede değişmiş. İnce sesliye bitişen /k/ sesi önce /ts/ sonra /s/ diye söylenir olmuş. Geniz /n/sine bitişen /e/ sesi ağzın gerilerine doğru kaçıp /a/ olmuş. /U/ sesi incelip /ü/ halini almış. Kelime sonundaki –a dişil eki de önce /e/ olmuş, sonra eriyip gitmiş. Modern Fransızca sözcük halâ aslına yakın bir şekilde censure yazıldığı halde /sansür/ diye okunuyor.

Türkçeye gazetenin icadından hemen sonra sansür de gelmiştir. Kelimenin 1900 civarından daha eski örneğini bulamadım henüz, ama tahmin ederim 1865’lerde Tasvir-i Efkâr’ın hükümetle başı derde girdiğinde Babıali’de birileri “fekat bu censure’dür azizim” diye mırıldanmıştır.

*

Şimdi diyorlar ki memlekete özgürlük geldi. Doksan seneden beri tabu olan şeylerden bile artık serbestçe bahsedebilirsin.

Ama bir de ne görelim? Bu sefer başka şeyler sansüre tabi olmuş. Orduya, devlete, Yüce Manitu’ya istediğini söyle serbest, ama iş İlkçağ Arap mitolojisini sorgulamaya geldi mi orada dur diyorlar.

Neymiş? Allah diye biri varmış, canı sıkıldıkça kitap yazarmış ama artık yazmamaya karar vermiş, pırpır kanatlı ulaklarla birtakım hazretlere mesaj iletirmiş, o hazretlere dil uzatan maazallah çarpılırmış. Bu hikâyelere istemesen inanma diyorlar, tamam, ama inanmadığını açık açık söylemen caiz değildir. Nedenmiş? Müslümanlar alınırmış!

Doğanın boşluk kabul etmemesi gibi, bu toprakların havası mıdır, suyu mudur, özgürlük kabul etmiyor herhalde.


Hasan Rua – Lektüel
Lermontov – Yıkıcı Tutku
Taylan -Seviyesiz Siyaset
Kenar -Kenardan
Ali Rıza Esin -Durumsama
5posta – Fekat Bu Censüre’dir Azizim

seni motor

ekşisözlük benim için adeta bir fakbadi.

güncel olarak okuyup, anlayıp, ilgilenmek yerine, sadece ihtiyacım olduğunda arama motoru olarak kullanıyorum.

duyguları incinmiyordur umarım.

Cennetin yerini buldum.

Dışarda geçen saatler sonunda eve gelip, yorganın içine girip, çıplak ayaklarını çarşafa sürtmek inanılmaz bir duygu ya, siz onu bir de topuklu ayakkabıdan sonra deneyin. Pahabiçilemez.

Koyun Psikolojisi

Birilerinin yanlış yaptığını görmek,
sana daha rahat yanlış yaptırıyor.
O iyi de çevresi kötü söylemini çıkaranın bir bildiği varmış demek.

Berlusconi İstifa?

berlusconi istifa! from cansu elter on Vimeo.

vat dedin gülüm?

Ha bir de

Tüm toplantı boyunca kurumsal kelimeler dışında tek laf etmeyen o kel, gravatlı adamların, toplantıdan çıkarken, kapıda kendi aralarında fısıldaşıp, tarafıma bakıp pis sapık bıyık altı gülüşmeleri. Rezilsiniz.

MAJOR BİR SORUN

"Major bir sorun" diyip duran müşterinin aklını yiyim.

eli kalem tutmuş erkek

Romantizm üzerine dersler veren, bakımlı, yakışıklı, kaslı, italyanca bilen, yemek yapabilip, ayak masajından anlayan bir erkek, beni yazan bir erkek kadar etkileyemez.

Çizene de hayranlık duyuyorum, ama yazan çok başka...

"red"

"red"dedilmek kırmızı bir duygu;
seni durduruyor, ama gözlerini de hırs bürüyor.
İronik değil mi? Biraz da tehlikeli?

şiddetli geçimsizlik

İş hayatı zormuş. kadınlar daha zor.

yanlış.

Yanlış, yapıldıkça diğerlerine kapı açıyor.

ŞŞŞŞ!

Kendine ait bir sırrın olması, gerçekten büyük bir şeyler yaptığının kanıtı.
İyi ya da kötü, en azından düz bir hayat yaşamadım dersin.

olmayınca olmuyor

Mesela şu anda hayvanlar gibi çalışmam gereken bir iş var, ama bende tık yok.
bu gece ille çıkacak aradan, ama saatini bekliyorum. İşlerin de biyolojik saatleri var, o saate gelmeden bir nane çıkmıyor çok afedersin.

uyku

Her sabah vapurda bir şekilde göz aşinalığım olan insanlar, siz de beni artık çehren tanıyorsunuz, biliyorum.
Yolculuk arkadaşı olalım mı?
Vardığımızda biriniz de beni uyandırın be.

boş gezenin hoş kalfası

Mesela ben şu an boşum.
Hep düşünürdüm biraz zamanım olsa bloga ne güzel yazar da yazarım, daha çok zaman ayırırım, oh içerik pezevengi olurum diye.
Acı gerçek şu ki öyle bir dünya yok.
Bir kere yaydınız mı yayıyorsunuz, hastalık gibi, elimi kaldırmaya üşeniyorum o derece yani.
2 haftada bir haber girsem sağlığıma duacı olacak blog. Yazık oluyor.
Şimdi de şöyle düşünüyorum, boştayım, yayıyorum, halbuki bir işe girdiğimde düzene girecek hayatım. Daha çok yazacak konu bulacak, daha çok önem vereceğim.
Bakalım çalışmaya başladığımda yeni mazeretim ne olacak, sürekli sallıyorum seni blog, afedersin.
(dilin olsa küfredersin, biliyorum)

ayna karşısında dudaklarını büzüştürerek kendine aşık pozu veren bütün kızlar

kaybolun.

power tuşuna bastıktan hemen sonrası

msn, friendfeed, gmail, facebook, twitter, hotmail
şu dönemde hayatımın önem sırası bu.
gerisi de öte beri işte.

insanlar ikiye ayrılır; dans edebilenler ve edemeyebilenler

şimdi neden böyle yazdım
çünkü dans edemeyenler eksik değil, sadece edemeyebilirler
olabilir yani
herkese verilmemiş bu özellik, napalım
ben dans edemiyorsam, benim suçum mu ulan!
edememe hakkımı kullanıyorum ben.
sinirlenirim böyle

i love pekiştirme takısı

memlekete, aile evine gitmek güpgüzel
sabahtan akşama gecelikle dolaşıp kıçımı kaşıyorum
tüm gün discovery'de ki anlamsız mühendis programlarını izliyorum
hayat bomboş ve bu haliyle şapşahane

olmuyor işte

biyolojik saatiyle iş saati uymayanlara yeni bir iş yasası çıkarılsın.
insaniyet namına.

biz ki saftık, bizi çevre bozdu

hayattan çok şey mi bekliyoruz?
esnaf olsam, dükkanımın önüne sandalye koyup otursam...
kariyer diye altına girdiğim bir ton stresin, hırsın, çalışmanın puff olup uçması...
hayatın bayram olması...